آب سوخته

۱

روز مادر

هر روز صبح پدربزرگ فنجان قهوه^ء فوری‌اش را به شدت هم می‌زند. قاشق را همان‌طور در دست می‌گیرد که سال‌ها پیش، مادربزرگ مرحومم، دنیا کلوتیلده،^۱ فرفره را در دست می‌گرفت یا مثل خودش، ژنرال بیسنته برگارا،^۲ هنگامی که قاچ زین را در مشت می‌فشرد، همان زین که امروز از دیوار اتاق خوابش آویزان است. بعد درپوش بطری تکیلا را برمی‌دارد و بطری را خم می‌کند تا نصف فنجان پر شود. تکیلا و و نسکافه را هم نمی‌زند، اجازه می‌دهد الکل سفید خود بخود در قهوه حل شود. به بطری تکیلا نگاه می‌کند و شاید فکر می‌کند که چه قرمز بود خون ریخته شده، و چه ناب بود مشروبی که خون را برای نبردهای بزرگ به جوش می‌آورد و شعله‌ور می‌ساخت: چیوائوا^۳ و تورّئون^۴، سلایا^۵ و پاسو دِ گابیلانس،^۶ هنگامی که مردان مرد بودند و تشخیص سرخوشی مستی و دلاوری صحنه نبرد میسر نبود، بله جناب، چه جای ترس بود وقتی لذت، مبارزه بود و مبارزه، لذت؟

_{___________________________________________}

_{1. Donña Clotilde     2.Vicente Vergara          3.Chihuahua}

_{4. Torreón                 5. Celaya                          6.Paso de Gavilanes}