بخش اول
۱
در یکی از روزهای ماه اوت مردی ناپدید شد. فقط برای تعطیلات به کنار دریا رفته بود، تا فاصله ای که بیشتر از نصف روز با قطار طول نمی کشید، و دیگر خبری از او نشد. تحقیقات پلیس و چاپ آگهی در رومه ها هم هیچ کدام به جایی نرسید.
البته گم شدن آدمها چندان غیرعادی نیست. طبق آمار هر سال صدها مورد ناپدید شدن گزارش میشود. وانگهی، تعداد بازیافتگان برخلاف انتظار کم است. قتل ها و تصادف ها همیشه شواهد روشنی به جا می گذارند، و انگیزه های آدم ربایی معمولاً قابل تشخیص اند. اما اگر نمونهء ما از این مقوله ها باشد_ و این موضوع بخصوص در مورد گمشدگان مصداق دارد_ سرنخ ها را خیلی به زحمت می توان پیدا کرد. مثلاً خیلی از ناپدید شدن ها را می توان به پای فرار ساده گذاشت.
در مور این مرد هم سرنخ ها ناچیز بود. هرچند مقصد کلیاش معلوم بود، اما از آن منطقه گزارشی نرسیده بود که جسدی پیدا کرده اند. از قرار معلوم، کارش طوری بود که اساساً نمی شد تصور کرد با رازی سر و کارزن در ریگ روان
نویسنده: کوبو آبه
مترجم: مهدی غبرائی
ناشر:
انتشارات نیلوفر
درباره این سایت